Kraków

RYS HISTORYCZNY KRAKOWSKIEJ SEKCJI SPAWALNICZEJ SIMP

 

Sekcja Spawalnicza Polska-Południe została utworzona w styczniu 1955 roku. Kraków, przed wojną dość słabo uprzemysłowiony, został po wojnie wzbogacony o wiele zakładów pracy, w których bardzo poważną rolę odgrywało spawalnictwo. Motorem napędowym rozwoju spawalnictwa
w regionie były wyzwania stawiane tej technologii podczas budowy i w pierwszych latach eksploatacji Nowej Huty przemianowanej później na Hutę im. Lenina. Wówczas właśnie grupa inżynierów i techników uznała za konieczne utworzenie stowarzyszenia ułatwiającego współpracę i umożliwiającego wymianę doświadczeń z zakresu zagadnień spawalniczych. Praca Sekcji przebiegała w dwóch zespołach:
zespół d/s spawania,
zespół d/s napawania.

 

Pierwszym przewodniczącym kilkunastoosobowej wówczas Sekcji Spawalniczej został kol. Stanisław Dobke. W skład Zarządu weszli ponadto kol.:
Stanisław Dobosz, Henryk Korporowicz, Wiesław Paluchowski z Nowej Huty, Dominik Syryjczyk z Politechniki Krakowskiej, Stanisław Borowiec z Dozoru Technicznego i Stanisław Walaszczyk. z Zakładów Budowy Maszyn im. Szadkowskiego.

 

Sekcja Spawalnicza Polska-Południe oprócz zakładów regionu krakowskiego swym zasięgiem działania obejmowała również takie zakłady jak: WSK Mielec, WSK Rzeszów, Hutę Stalowa Wola, Fabrykę Autobusów Sanok.

 

Od 1970 do 2006 roku Sekcji Spawalniczej przewodniczył prof. Andrzej Zając.
Od marca 2006 funkcję przewodniczącego pełni kol. Włodzimierz Kowalczyk.

 

W roku 1971 została utworzona grupa działająca jako oddział Krakowskiej Sekcji Spawalniczej przy Hucie im. Lenina pod przewodnictwem kol. Stanisława Dobosza, który jednocześnie pełnił funkcję I zastępcy przewodniczącego Sekcji Krakowskiej.

 

W pierwszym okresie działalność Sekcji Spawalniczej koncentrowała się głownie na tematyce spawania w hutnictwie, a w szczególności zagadnieniami napawania utwardzającego i regeneracji części oraz bieżących problemach zawodowych związanych z organizacją robót spawalniczych, szkoleniem spawaczy i średniego dozoru spawalniczego.

 

Krakowska Sekcja Spawalnicza organizowała m.in.:
– I Naradę Spawalniczą w 1956 r. w Nowej Hucie,
– XI Ogólnopolską Konferencję Spawalniczą pt. „Problemy spawalnicze w hutnictwie” w 1963 r.
– XVI Ogólnopolską Konferencję Spawalniczą pt. „Mechanizacja spawania w procesach produkcyjnych i remontowych” w 1970 r.,
– liczne narady i seminaria poświęcone aktualnej tematyce interesującej krakowskie zakłady pracy,
– wystawy sprzętu i pokazy nowych metod prezentujących dorobek renomowanych firm zagranicznych i polskich,
– liczne wycieczki naukowo-techniczne do ciekawszych wydziałów spawalniczych zakładów krajowych i zagranicznych oraz placówek naukowo-badawczych,
– wydawnictwo – Biuletyn „Spawanie”,
– ponadto dorobek Sekcji był prezentowany na bieżąco w Biuletynie Informacyjnym Huty im. Lenina.

Członkowie Krakowskiej Sekcji Spawalniczej brali czynny udział:
– w pracach Zarządu Głównego Sekcji Spawalniczej,
– w pracach Normalizacyjnej Komisji Problemowej „Jakość w spawalnictwie”,
– w pracach Rady programowej czasopisma „Przegląd Spawalnictwa”.

 

Aktualnie w działalności Sekcji Spawalniczej główny nacisk jest kładziony na cykliczne spotkania koleżeńskie spawalników krakowskich firm, urzędów
i uczelni. Spotkania te są miejscem wymiany doświadczeń, prezentacji aktualnych osiągnięć i działań w zakresie problemów spawalniczych. Bardzo często spotkania są połączone z prezentacją nowości w zakresie urządzeń, materiałów spawalniczych i pomocniczych przez producentów lub dystrybutorów.
Odgrywają one również istotną rolę w integracji całego środowiska i zawsze cieszą się wysoką frekwencją zarówno kolegów czynnych zawodowo, jak również emerytów.

 

Ostatni okres to również nawiązanie ścisłej współpracy z kolegami z krakowskiego oddziału PTS.

 

Głównie dzięki wieloletnim staraniom kol. Andrzeja Zająca został ustanowiony w 1987 roku Medal im. Stanisława Olszewskiego przyznawany jako najwyższe odznaczenie za zasługi dla rozwoju spawalnictwa zarówno osobom jak również instytucjom i organizacjom.
Kol. Andrzej Zając do 2006 roku był przewodniczącym Kapituły tegoż Medalu.
Medalem tym na przestrzeni 20 lat uhonorowano wielu kolegów z regionu krakowskiego:
Dobke Stanisław, Zając Andrzej, Dobosz Stanisław, Radoń Andrzej, Wyderko Andrzej, Jazgar Marian, Wojciechowski Wojciech, Piotrowicz Jan, Kowalczyk Włodzimierz, Skorupa Andrzej, Borowiec Jan, Tasak Edmund (PTS), Bogusławski Krzysztof, Kalandyk Wiesław, Ptak Wacław, Kocon Adam, Jawor Edward, Pilawski Adam.

 

Opracował mgr inż. Włodzimierz Kowalczyk